از همان روزهایی که طلای سیاه در این سرزمین فوران زد فوتبال هم آمد و در پوست و خون مردم جنوب کشور جاری شد.فوتبال ورزش کم خرج و کم هزینه‌ای بود که اولین بار توسط انگلیسی‌ها در سال 1287 هجری شمسی به ایران آمد. انگلیسی ها از طریق بندر بوشهر برای دستیابی به ذخایر نفتی ما وارد ایران شدند و نخستین توپ فوتبال در بوشهر به زمین خورد. اما پس از توقف کوتاهی در بوشهر در مسجد سلیمان که مهد نفت ایران و خاورمیانه بود، مستقر شدند و از بدو استقرار خود بساط فوتبال را در مسجد سلیمان – ایران گستردند.بی تردید می توان گفت که نخستین زمین رسمی فوتبال در مسجد سلیمان بنا شد. نخستین مسابقه‌های رسمی فوتبال مسجد سلیمان که اولین مسابقه‌های رسمی ایران بوده بین واحدهای کارگاه‌های مستقر در مسجد سلیمان، برگزار شد که در این تیمها بازیکنان ایرانی، انگلیسی، هندی، و ارمنی با توجه به موقعیت شغلی خود شرکت داشتند، که بازیها با نظم و ترتیب ویژه توسط داوران انگلیسی و هندی اداره و برگزار می شد.برای نخستین بار یک انجمن با نام انجمن ترقی و ترویج فوتبال در سال ۱۳۰۰ در تهران تشکیل شد. در راستای این فعالیت‌ها برای اولین بار مدرسه آمریکایی یا دبیرستان البرز فعلی آموزش فوتبال را به صورت رسمی آغاز کرد.از اولین باشگاه‌های فوتبال ایرانی تأسیس شده در سال‌های اول قرن چهاردهم می‌توان از کلوپ ایران، طوفان، اسپرت ارامنه و کلوپ تهران نام برد.نخستین تیم ملی فوتبال ایران نیز در سال ۱۳۰۵ به سرپرستی میرمهدی ورزنده شکل گرفت در سال ۱۳۰۸ نخستین بازی بین‌المللی فوتبال در ایران با تیم بادکوبهٔ شوروی در تهران برگزار گردید.تیم ملی فوتبال ایران دومین بازی خود را در ششم شهریور 1320 در کابل پایتخت افغانستان با تیم ملی این کشور انجام داد که یک بر صفر شکست خورد.اولین تیم فوتبال در ایراندر پایان دوره قاجاریه (1919) برای قدردانی از کوشش های برادران سردارخان که تحصیل کرده بلژیک بودند و در امر بسط و گسترش فوتبال نقش داشتند، یک تیم تشکیل شد. بازیکنان معروف آن تیم برادران مفتاح، اکبر توفان، پان اسدالله، رضا والی کلانتری، هراند گالوستیان و گالیک هاراتونیان بودند.نخستین رقابت‌های داخلیابوالفضل صدری رئیس سازمان وقت ورزش، تشکیل تیم های آزاد در تهران را تشویق و ترغیب کرد و حتی برای برندگان رقابت‌های داخلی جوایزی تعیین نمود. تیمی به نام تهران که اعضای آن از بازیکنان رشته‌های ورزشی مختلف جمع‌آوری شده بودند، موفق به فتح نخستین دوره رقابت‌های داخلی فوتبال شد. چندی بعد حسین صدیقانی که برای ادامه تحصیلات عالیه به ترکیه رفته بود، به تیم فنر باغچه این کشور و سپس راپیدوین اتریش ملحق شد. او پس از بازگشت به ایران، موسس یک تیم در شهر مقدس مشهد شد. صدیقانی از جمله اولین کسانی بود که دراروپا با فوتبال مدرن و نوین آشنا شده بود. حضور او در فوتبال ایران مصادف شد با انتقال تجربه و دانش روز فوتبال جهان به جوانان علاقمندی که تشنه یادگیری صحیح این رشته ورزشی بودندنخستین فوتبال باشگاهی در ایرانفوتبال باشگاهی در تهران هم از سال 1300 شمسی راه اندازی شد و اولین تیم باشگاهی «کلوپ ایران» نام داشت. در همان سال تیم منتخب تهران، که در حقیقت همان تیم ملی بود، با تیم «کلنی» انگلیسی های مقیم تهران در یک دیدار جدی به پیروزی رسید.اولین دیدار برون مرزیتیم منتخب اتحادیه کارگران تحت عنوان تیم تهران اولین سفر برون مرزی که جنبه غیر رسمی داشت را به" بادکوبه" انجام داد. البته حاصل 3 بازی فوتبالیست‌های آن موقع کشورمان، 3 شکست پیاپی با نتایج 4 بر یک ، 3 بر صفر و 2 بر صفر بود.در سال 1304 تیم شوری سابق (روسیه) از تیم منتخب ایران دعوت کرد تا سه دیدار در بادکوبه برگزار کند.تیم ملی متشکل از سه باشگاه: «توفان، اسپرت ارامنه و کلوپ تهران (کلوپ ایران)» که از تیمهای مطرح آن دوره بودند، با نام «منتخب تهران» عازم بادکوبه شدند.در واقع در ترکیب اولین تیم ملی فوتبال که در کشورمان تشکیل شد، بازیکنانی چون حسینعلی خان سردار (کاپیتان – دروازه بان)، حسین صدقیانی، علی کنی، محمدعی شکوه، احمدعلی خان سردار، حسن مفتاح، امیر اصلانی، عزیز اقتدار، اکبر حیدری، هراند گالوستیان، ناصر انشاء، کریم زندی، رضا قلی کلانتر، عزیزالله افخمی، محمد علی خان سردار، و اخویها حضور داشتند.حسینعلی خان سردار و حسین صدقیانی از جمله بازیکنانی بودند که در تیمهای مشهور سوئیس و بلژیک نیز توپ می زدند. حسینعلی خان سردار عضو تیم مشهور «سروت» ژنو بود که یکبار نیز پیراهن تیم ملی سوئیس را به تن کرده است. حسین صدقیانی هم عضو تیم «شارلروا» بلژیک بود.