مدافع کناری در فوتبال
بازیکنی که وظیفه ایفای نقش در پشت هافبک ها را دارد؛ مدافع نامیده می شود و درواقع قصد دارد که از دروازه بان، پشتیبانی کند. او در ابتدا وظیفه دارد که از گلزنی مهاجمان و دیگر بازیکنان تیم حریف، جلوگیری کند. به طور عمده چهار نوع مدافع در فوتبال مدرن، نظیر مدافع میانی، مدافع پوششی، مدافع جلوزن و مدافع کناری وجود دارند.
مدافع کناری که متشکل از دو دسته مدافع راست و مدافع چپ است و به بازیکنی می گویند که توانایی پوشش دهی دو طرف دفاع به طور تخصصی را داشته باشد و حتی به عنوان یک مدافع پوششی با اختیارات و وظایف بیشتر، شناخته می شود؛ به همین دلیل از مدافعین پوششی و کناری تخصصی به طور هم زمان استفاده نمی کند. قدرت تهاجمی مدافع کناری باید بیشتر از سایر مدافعان باشد تا قادر به کمک به هافبک های کناری و وینگرها در زمان نیاز تیم به گلزنی باشد یا به جای آنها بازی کند، همچنین باید بتواند مانع نفوذهای بازیکنان کناری تیم حریف شود، از این رو او باید از این توانایی برخوردار باشد که به میزان زیادی بدود و مدام طول زمین را طی کند. بنابراین یکی از دلایلی که از مدافعان کناری، تحت عنوان پیستون چپ یا پیستون راست یاد می شود؛ همین امر است.
هدف مدافع کناری در فوتبال
مدافع کناری در زمین، قصد دارد که برای عبور مهاجمین، مانعی را ایجاد کند. مدافع کنار باید بتواند مهاجمین را به سمت بیرون زمین در زمان جاگیری و قطع توپ بکشاند. همچنین او هرگز نباید دریبل زنی در نزدیکی دروازه داشته باشد. مدافع کناری در زمین فوتبال، وظایفی از جمله پرکردن جای مدافع آزاد( لیبرو) در هنگام پیشروی، یا حمایت از هافبک کنار را بر عهده دارد. او جایگاهش را در این دو حالت، ترک کرده و در جایگاه مدافع آزاد یا هافبک قرار می گیرد. مدافع کنار، نقش خوشایندی ندارد؛ بدین دلیل که توسط تماشاچیان، مورد انتقاد قرار می گیرد. مدافع کنار نباید غافل از دریبل زدن و پیشروی کردن باشد، ولی در اصل باید از تیم دربرابر حمله حریف، دفاع کند.
ویژگی های بهترین مدافع کناری به شرح زیر می باشد:
- یکی از ویژگی های مدافع کناری این است که سرعت و قدرت بالایی داشته باشند.
- بهترین مدافع کناری توانایی قدرت ارسال توپ از جناحین را دارد.
- هافبک های کناری در زمانی که بازیکنان حریف، توپ را تحت کنترل دارند؛ به محافظت از منطقه دروازه و فضاهای داخلی محوطه جریمه می پردازند.
- مدافعان کناری، در بازی های تیم نقش به سزایی دارند.
- دفاع کردن از جناحین خودی از دیگر ویژگی های مدافع کناری می باشد.
- هافبک کناری باید بتواند برای هم تیمی های خود، پاس های بلند خوبی را ارسال کند.
- یکی از توانایی های مدافع کناری در فوتبال، دریبلینگ می باشد.
وظایف مدافع کناری در فوتبال
برخی از مهمترین قابلیت های مدافعان کناری در فوتبال مدرن عبارتند از:
- مدافع کناری در فوتبال باید قانون حفظ توپ را برای دریافت توپ از مدافعین وسط یا دروازه بان، رعایت کنند.
- مدافعین کناری باید در محوطه ی جریمه، توپ را بگونه ای سانتر کنند که مدافعین حریف نتوانند آن را تحت اختیار بگیرند. ضمناً باید با مهارت کافی، کرنر های سمت خود را روی دروازه ی حریف بفرستند.
- مدافع کناری در فوتبال باید به نکات تاکتیکی تیمی، بعد از دریافت توپ توجه کنند؛ حتی باید بدانند که چه نوع و با با کدام قسمت پا در مناطق مختلف، پاس بدهند.
- یک ضد حمله در بعضی مواقع باید صورت بگیرد. مدافعین کناری موظفند که توپ را با مهارت کامل از منطقه یک سوم اول به منطقه ی یک سوم سوم با پاس های بلند و قطری و به فوروارد های خود برسانند.
- مدافع کناری در فوتبال باید از این توانایی برخوردار باشد که پیش از دریافت توپ توسط مهاجمین تیم مقابل بتواند توپ را تصاحب کند.
- مدافعین باید مهارت کافی در زدن ضربه سر به توپ داشته باشند.
- در هنگام زدن کرنر حریف، مدافعین راست یا چپ باید مهاجم تیر اول را بگیرند یا در تیر اول سمت خود قرار گیرند.
- مدافع کناری در فوتبال باید شناخت کاملی از بازیکن تیم مقابل داشته باشند.
- مدافع کناری در فوتبال وظیفه دارد که برای گرفتن توپ از بازیکن حریف، تکنیک های خاص دفاع و زدن تکل های لغزشی را بداند؛ یعنی جایی که آمادگی برای زدن توپ حریف در اولین فرصت و رفتارهای فکورانه بسیار مؤثر است.
- از مدافعین کناری به عنوان پایه های اساسی خط حمله ی تیم یاد می شود. او باید علاوه بر داشتن خصوصیاتی نظیر قدرت، سرعت و استقامت، خصوصیات خوب تکنیکی را نیز داشته باشند.
- دریافت پاس و پاس دادن های دقیق به یاری خود مدافع، از دیگر تکنیک های مهم یک مدافع کناری به شمار می رود که بازیکن باید در سنین پائین، اموزش مهارتی پاس و حمایت را دیده باشد.